“I love Coffee. Ja, ik kom er eerlijk voor uit ‘and I am not ashamed to say it'”.

Al sinds 2007 wekt koffie mijn interesse, drink ik dagelijks vele kopjes, lees ik over nieuwe trends, praat ik erover en verdien ik er inmiddels mijn brood mee. Ik durf dus wel te zeggen dat koffie een passie is.

Mijn koffiepassie werd aangewakkerd door een tweede grote passie van mij: reizen.

Als ik niet had gezien hoe de koffiecultuur aan de andere kant van de wereld zich had ontwikkeld weet ik niet of ik zoveel jaar later dit artikel zou schrijven.

Te gek toch dat twee dingen waarvan je zo kunt houden elkaar ook versterken?

In 2008 maakte ik mijn eerste grote reis van zeven maanden. In Vietnam raakte ik verslingerd aan de zoete ijskoffie.

Het simpele recept van ijsblokjes, sterke koffie en gecondenseerde melk werd mijn favoriete dorstlesser en cafeïne shot.

Al reizend door het land zocht ik ‘betrouwbare’ food stalls op straat waar ik deze lekkernij kon krijgen zonder er ziek van te worden.

Gelukkig hadden de meeste ‘Vietnamese baristi’ wel door dat gevoelige Westerlingen de koffie alleen wilden als de ijsblokjes gemaakt waren van gezuiverd water.

Na Vietnam volgde Cambodja en daar smaakte de ijskoffie toch minder lekker.

Wellicht komt dit doordat Vietnam de grootste producent is van Robusta koffie en je daardoor dichtbij de source was van deze scherp smakende koffiesoort.

Pas in Nieuw- Zeeland en Australië werden mijn smaakpapillen weer getriggerd.

Het werd een dagelijkse sport om de beste espressobar te vinden waar ik mijn enige kopje koffie van de dag kon drinken (het budget van een backpacker is nou eenmaal niet zo groot).

Dit was niet zo moeilijk. Nieuw-Zeeland was qua koffiecultuur in vergelijking met Nederland zijn tijd namelijk ver vooruit. In elk dorpje, elke stad en op bijna elke hoek van de straat kon je een goede bak koffie krijgen.

Romige cappuccino’s met de perfecte schuim in de vorm van een hartje.

Voor mij was dit een enorme eye opener. Er was dus meer mogelijk dan alleen het standaard kopje Senseo koffie of cappuccino met badschuim. Dit smaakte letterlijk naar meer.

Zo begon het zwarte goud langzaam door mijn aderen te stromen en werd het elke vakantie en reis weer een sport om een plek te vinden waar mijn ‘coffee craving’ gestild kon worden.

Een simpele kop koffie voldoet niet meer, de zoektocht staat in teken van smaaksensatie in combinatie met ambacht. Overal wordt koffie gedronken en elk land en elke streek heeft zo zijn eigen koffiecultuur.

Hoe begin je dan je zoektocht?

Mijn strategie om een goede koffieplek te vinden als je op een onbekende plek bent

Mijn strategie bestaat uit een aantal stappen:

Stap 1: Zoek in de kleine straatjes

De meeste independent espressobarren kiezen niet voor een druk plein of winkelstraat. Maar omdat ze toch wel graag ergens in het centrum van een stad of centraal willen zitten vind je ze vaker in een straatje achter de aantrekkelijke pleinen vol terrassen.

Stap 2: Kijk of er uithangborden of reclame voor een merk gemaakt wordt

Ik weet dat een grote groep mensen aangetrokken wordt doordat er heel groot ‘Illy’ op de gevel prijkt. Persoonlijk schrikt mij dit af.

Ik heb helemaal niets tegen Illy of andere merken maar het zal waarschijnlijk te maken hebben met mijn zoektocht naar smaaksensatie. Ik word graag verrast.

Dus ik ben meer op zoek naar borden waar termen als ‘Chemex filter Coffee’ op staat of ‘Today we serve delicious Yirgacheffe’.

Stap 3: Kijk naar het interieur/uitstraling

Interieur schept een bepaalde sfeer en hieraan kun je al heel snel aflezen of je te maken gaat krijgen met een bakkie treurig of iets waar je hart sneller van gaat kloppen. Al moet ik zeggen dat dit niet altijd opgaat.

Zo heb ik in troosteloze barretjes in Tsjechië heerlijke koffie gedronken en in een hippe zaak in New York iets gehad wat ik niet had verwacht.

De meeste goede espressobarren worden opgezet door creatieve mensen. Schrik dus niet als je een fiets aan de muur ziet hangen, een bar ziet gemaakt van pallets of een roze espressomachine.

Als je naast een espressomachine ook nog filterhouders, tools die je misschien niet meteen herkent en weegschalen ziet, ga dan gerust naar binnen. Grote kans dat je goed zit.

Je moet dus een beetje weten waar je naar zoekt. Espresso machine, slow coffee, creatieve uitstraling en natuurlijk is de aanwezigheid van gasten ook een goed teken.

Stap 4: Kijk naar wat ze aan gasten serveren én let op het stoompijpje van de machine

Zoals ik al eerder aangaf de uitstraling van een bar hoeft niet alles te zeggen. Door te kijken wat ze aan bestaande gasten serveren kan ik een betere inschatting maken.

Iets wat ik mijn studenten bij een training ook altijd vertel is dat ik standaard naar de stoompijp kijk waarmee de melk wordt opgeschuimd.

Het lijkt namelijk heel makkelijk om dit gedurende de dag schoon te houden maar helaas kom ik nog vele pijpjes tegen die inmiddels grijs uitgeslagen zijn omdat niemand de (kleine) moeite heeft genomen er een doekje overheen te halen.

Inmiddels weet ik wat melk in een stoompijp kan veroorzaken, lees: broeinest voor bacteriën en ik heb letterlijk wildgroei van kaas! gezien die zich aan het vormen was in de machine.

Het toepassen van hygiëne is dus wel erg belangrijk en ook onderdeel van een goede barista zijn.

Gebruik de baristakampioenschappen in je voordeel

Al deze bovenstaande stappen kun je eigenlijk altijd en overal wel gebruiken of je nu in het buitenland of in een onbekende stad in Nederland bent.

Internet helpt natuurlijk ook, inmiddels zijn er websites te vinden die jou behoorlijk gedetailleerd kunnen vertellen waar je precies naar toe moet.

Zo zoek ik meestal op waar de finalisten van de barista kampioenschappen werken om de beste plekken te vinden.

Check deze link voordat jij met vakantie gaat: http://www.worldbaristachampionship.org/competitors

of download de volgende apps:

– ‘Coffee (in)Touch Guide’ – voor de steden: Parijs, Londen, New York
– ‘The London Coffee Guide’
– ‘The NewYork Coffee Guide’

Koffie + Milchkaffe + Turkse koffie + Espresso = Cultuur

Buiten de espressobars om is de koffiecultuur van een land misschien nog wel interessanter.

Want waarom drinken wij graag zwarte koffie, de Duitsers koffie met melk, Italianen espresso en Turken een kopje koffie waar je liever niet de laatste slok van neemt?

Dit maakt koffie naar mijn mening zo interessant. Bestel je namelijk een ‘kaffee’ in Duitsland dan krijg je een zwarte koffie. Vaak met behulp van een filter gezet en over het algemeen wat slapper dan hier in Nederland.

Reis een paar honderd kilometer zuidelijker naar Italië en daar krijg je een espresso als je een ‘Café’ besteld.

Op (be)zoek (bij) naar een Winnaar

Afgelopen zomer heb ik Maik (mijn vriend) als verrassing meegenomen naar Ierland. Dublin heeft een goede reputatie op het gebied van koffie. De winnaar van de wereld barista kampioenschappen van 2008 is een Ier.

Ook hier kun je in elke stad wel een goede bak koffie krijgen. Zo zag ik dat de winnaar van de Ierse Barista kampioenschappen 2014 bij 3fe in Dublin werkt.

Op internet zag ik dat deze bar als de nummer 1 van de beste espressobar top tien stond, dit was dus de plek waar we naar toe moesten gaan.

Een overheerlijke filterkoffie later startten we onze roadtrip door dit mooie groene land. We sliepen elke nacht in een Bed & Breakfast en dit keer had ik eens niet mijn eigen Aeropress, molen en bonen meegenomen.

Ierland staat bekend om zijn vele theedrinkers dus ik hield mijn hart vast.

Uiteindelijk was ik iedere ochtend blij verrast als onze gastheer/vrouw met een cafetière aan kwam zetten met daarin een hele degelijke koffie. Het was zeker geen ‘specialty coffee-’ maar ook zeker geen oplos.

Gelukkig ben ik geen snob, ik drink alles wat voor mijn neus gezet wordt. Op zoek gaan naar smaaksensatie doe ik dan ook alleen als ik er ook echt de tijd voor kan nemen.

Reizen en vakantie staan voor mij synoniem aan genieten en daar hoort voor mij een goede bak koffie bij. Of ik er nu drie straten voor om moet lopen of het zelf zet.

Ik ben benieuwd naar jullie aanpak. Wat is jouw tactiek voor het scoren van een lekkere bak koffie buiten de deur? Laat het me weten door een reactie achter te laten.

photo credit via photopin:
garryknight
Seth Mazow